سکته مغزی اتفاق ناخوشایندی است که هم توانمندی های خود فرد را محدود می کند و زندگی اش را تحت تاثیر قرار می دهد و هم برای اطرافیان سالمند شرایط دردناک و ناراحت کننده ای را ایجاد می کند. دیدن عزیزی که درگیر سکته مغزی شده است و توانمندی هایش را از دست داده است می تواند برای همه ما دردناک باشد. ماههای بعد از وقوع این اتفاق بسیار پرچالش و ناراحت کننده است. با اینهمه امروزه، به مدد راهکارهای توانبخشی می توان امیدوار بود که دست کم برخی از توانمندی های سالمند بازگردند. پس لازم است خیلی زود برای انجام این کارها اقدام کنیم تا بتوانیم هر چه بیشتر پیامدهای ناگوار سکته مغزی را کاهش دهیم. به علاوه آنکه باید تلاش کنیم راهکارهای پیشگیری از سکته را بشناسیم و نگذاریم این اتفاق برای دومین بار هم رخ دهد.

برای کمک به سالمندی که درگیر عین مساله شده است می توانیم:

1. خیلی زود دنبال اقدامات درمانی باشیم. این اقدامات هم برای خود بیمار لازم است و هم برای مراقبین که از آنها مواظبت می کنند. در نظر داشته باشیم اگر مراقب در این مسیر خود آسیب ببیند نمی تواند کمک موثری برای سالمند باشد. پس باید سلامت خود را هم جدی بگیرد. اقدامات درمانی زودهنگام برای سالمند میزان درگیری مجدد را پایین می آورد. متاسفانه بسیاری از افرادی که یک بار دچار سکته مغزی شده اند به احتمال بالا برای بار دوم هم در خطر سکته مغزی هستند. لذا لازم است با درمان‌های مناسب این احتمال را کاهش دهیم. به علاوه آنکه ممکن است سالمند بعد از سکته درگیر مشکلات و نوسانات ناگهانی خلقی شوند. مهم است درمان‌های مرتبط انجام گیرد که آنها و اطرافیان کمتر آسیب ببینند. پیشنهاد بعدی این است که خیلی سریع سبک زندگی سالمند را به سبک زندگی سالم نزدیک کنیم. روتین ها، رژیم غذایی و در مجموع فعالیتهای سالم و مفید حتما باید در برنامه روزانه سالمند گنجانده شود.

    

2. خیلی سریع توانبخشی و فعالیتهای مرتبط با ان را شروع کنید. مغز با تمرین‌هایی نظیر فعالیتهای فیزیوتراپی و به واسطه توانمندی ذاتی اش می تواند تا حدودی آسیب‌های وارده را ترمیم کند. تمرین متمرکز روی دست یا پا ( در شرایطی که فلج رخ داده است)، و اقدامات زود هنگام می تواند موثر باشد و فرد تا حدودی بتواند توانمندی های سابقش را به دست آورد.

    

    

3. راه حلی برای مشکل ارتباطی پیدا کنید. حدود ۲۵ تا۴۰ درصد افرادی که دچار سکته مغزی می شوند قدرت کلام و صحبت کردن را از دست می دهند. به این حالت آفازیا گفته می شود. سالمند به خاطر این مشکل ممکن است نتواند به راحتی با دیگران ارتباط برقرار کند. اما این به ان معنا نیست که الزاما در سطح درک و شناخت هم دچار مشکل شده باشد. بلکه تنها تمامی تواند به راحتی صحبت کند و خواسته ها و نیازهایش را مطرح کند. این مشکل ارتباطی ممکن است آنها را به شدت ناراحت و کلافه می کند. لذا پیشنهاد می شود به آنها کمک کنیم و از آنها بخواهیم با نشانه های ساده یا عبارات ساده منظورشان را به ما منتقل کنند تا کمتر کلافه شوند.

4. به خاطر شرایطی که همراه سکته مغزی پی می اید حدود یک چهارم افراد درگیر، احتمالا علایمی شبیه PTSDنشان می دهند.این اختلال بیشتر در افرادی مشاهده می شود که در جنگ بوده اند یا واقعه بسیار تنش زایی را پشت سر گذاشته اند. اما مشاهده شده است که سکته مغزی هم می تواند این واکنشها را ایجاد کند.اتفاقات آسیب زا در فرد بیمار تکرار می شود و عواطف ناخوشایندی مثل اضطراب، احساس گناه، افسردگی و گوش به زنگی و هشیاری بیش از حد بابت وقوع مجدد حادثه از نشانه های این اختلال است. باید در نظر داشت که سلامت روانشناختی سالمندی که درگیر مشکل جسمانی شده است بسیار حایز اهمیت است و تاثیر مهمی روی روند درمان و امید او برای بهبودی دارد. سالمند افسرده ممکن است کمتر برای انجام تمرینات لازم برای بهبودی تلاش و همکاری کند، لذا درمان اختلالات روانشناختی هم اندازه درمان مشکلات جسمی باید مورد توجه قرار گیرد. به علاوه اینکه تغییرات به ویژه تغییرات چهره  و از دست رفتن توانمندی های حرکتی می تواند به شدت سالمند را ناراحت کند و تحت تاثیر قرار دهد. لذا لازم است حتما در تیم درمانی از متخصصین حیطه سلامت روان و انواع دارودرمانی و روان درمانی به صلاحدید آنها کمک گرفته شود. 

ادامه دارد....

منبع متن: https://www.saebo.com/blog/9-ways-help-elderly-recover-stroke/
منبع عکس:https://www.everydayhealth.com/stroke/guide/symptoms/